Uitdagingen van organisaties en teams

Als organisaties vertellen over hun uitdagingen, komen er vaak dezelfde vraagstukken boven. Herken je de behoeften hieronder als organisatie of als team? Met deze uitdagingen ga ik heel graag samen met jullie aan de slag!

Onze organisatiestructuur past ons niet meer

• onze organisatietekening klopt niet meer met onze realiteit en filosofie, kunnen we de structuur opnieuw tekenen?

• we willen meer zelfsturing en zelforganisatie installeren, maar hoe beginnen we daaraan?

• het eigenaarschap en de beslissingsmacht is nu niet goed verdeeld, hoe kunnen we dit op een gezonde manier verspreiden?

• we willen meer rolduidelijkheid en kadering voorzien voor iedereen, zodat we handvaten hebben om medewerkers te begeleiden in hun job.

• de doorstroming van invloed en informatie willen we beter organiseren, zodat iedereen van elkaars werk op de hoogte is en inspraak beter geregeld kan worden.
  

Onze cultuur mag positief evolueren

• we willen een cultuur ontwikkelen waarin iedereen zich gehoord en gezien voelt

• hoe kunnen we onze missie, waarden en afsprakenkaders cocreëren, zodat de waarden en afspraken gedragen zijn door iedereen?

• we willen meer onderling vertrouwen opbouwen, welke methodieken kunnen ons helpen?

• een open feedback cultuur, waarin we spanningen en feedback op een veilige en constructieve manier kunnen behandelen, daar willen we naartoe.
  

Hoe kunnen we de samenwerking naar een hoger niveau tillen?

• we willen onze vergadercultuur verbeteren, zodat iedereen meer energie heeft na afloop in plaats van minder.

• Hoe kunnen we samen tot gedragen voorstellen en beslissingen komen over belangrijke zaken?

• We willen manieren vinden om ons werk inzichtelijk te maken voor elkaar.

• Hoe kunnen we werk veilig doorgeven aan elkaar en blokkades en afhankelijkheden sneller opsporen?

• We willen een lerende organisatie zijn en veel meer leren van elkaar en uit de samenwerking.

• Hoe kunnen we beter op elkaar afgestemd zijn, zodat we allemaal aan hetzelfde organisatie- of teamdoel werken?

• We willen een cultuur van cocreatie en innovatie stimuleren, waar beginnen we?
  

Wil je ook het volledige potentieel van je organisatie benutten?

Wat is de eerste stap?

We vertrekken altijd vanuit wat nodig is. Dit betekent dat we vaak zullen starten met een reflectie op de huidige samenwerking of de nieuw ontstane situatie en de behoeften, met oog voor de diversiteit in het team.

We cocreëren een plan van aanpak dat we na elke sessie herbekijken. Er is steeds mogelijkheid tot bijsturen en het benutten van voortschrijdend inzicht. Belangrijk in de samenwerking is voor mij dat er eigenaarschap genomen wordt over het traject. Daar zal ik steeds iedereen toe uitnodigen.

Er zijn een aantal basisingrediënten waar elk team baat bij heeft, zoals het bewust maken van enkele principes en basishoudingen, het leren navigeren via spanningen, verbindend communiceren en werken met consent. Dat zal op een natuurlijke wijze onderdeel uitmaken van elke coaching.

Ik reik formats aan in de vorm van te evalueren experimenten. Het eigen maken van de sociocratische patronen vergt enige tijd, want het gaat om het aannemen van nieuwe gewoonten. Anderzijds is de verbetering in de samenwerking direct voelbaar.

Er zijn verschillende startpunten, soms wordt de vergadercultuur als kapstok gebruikt, omdat optimalisatie daar direct zorgt voor een versterking van de samenwerking en het geeft de teamleden vertrouwen in de methode. Maar er zijn talrijke routes. Naast teamsessies is individuele coaching ook een mogelijkheid, en vaak een grote meerwaarde.

Ik neem een rugzak vol methodieken mee waaruit ik put. Ik gebruik vaak elementen uit Sociocratie 3.0 omdat ik daarin veel handreikingen vind om bovenstaande vragen mee aan te gaan.

De kracht van sociocratie

Hoewel ik een Sociocratie 3.0 (S3) expert ben en deze methode voor zelfsturing en zelforganisatie veelvuldig inzet, kijk ik steeds holistisch naar systemen en neem ik daarin altijd verschillende handvaten mee.

Waarom sociocratie? De bouwstenen van S3 nodigen ons op een veilige manier uit om eigenaarschap te nemen en het leiderschap te verdelen. Om met minimale ingrepen maximaal effect te sorteren op het gebied van de vergadercultuur en de verbinding, de beslissingsdynamieken en organisatie van co-creatie en governance.

Anderzijds betekent het toepassen ervan dat we bestaande patronen doorbreken. Gelukkig is werken met sociocratie en verbindende communicatie zeer ervaringsgericht. We leren door het samen te doen en het te gebruiken wanneer het relevant is.

Meet them where they are

Een belangrijk principe is: Meet them where they are. We mogen nooit van onszelf verwachten dat we direct bereid zijn om uit de comfortzone te gaan, zelfs al levert het ons veel op. Veranderen kost moeite. Daarom helpt het om kleine experimenten te organiseren die je kan evalueren en vergelijken met de eerdere werkwijze. En als er een veilige ruimte is waar iedereen eerlijk kan spreken en waar alle perspectieven beluisterd worden. Op die manier wordt veranderen gemakkelijker.

Een omschakeling naar meer zelfsturing is steeds een balansoefening tussen leiden en luisteren, vasthouden en loslaten, in actie komen, structuur geven en laten gebeuren. Voor elk lid in de organisatie is het balanceren tussen het collectieve en voldoende aandacht voor wat er leeft binnen in onszelf.

Een aantal factoren die succes bevorderen

• We onderzoeken op welke manieren we veiligheid en openheid kunnen inbouwen in het proces

• We nodigen weerstand uit en gaan hier constructief mee aan de slag

• We starten daar waar de nood is en waar dus ook het verschil hard gevoeld wordt

• We doen kleine experimenten en evalueren en vergelijken deze met bestaande praktijken

• We onderzoeken wie ambassadeur wilt zijn en wie we kunnen versterken

• We bouwen aan een interne community of practice en organiseren peer-momenten

• We communiceren onze aanpak en successen in de organisatie

• We nodigen actief medewerkers uit om mee te doen en nemen cocreatie als basishouding

• We zijn zelf een voorbeeld in de verandering, we ‘leven voor’ wat we uitdragen, en blijven in verbinding met onszelf en de ander